سلام به همه.تو این چند روز که هیچ مطلبی ندادم سفر بودم،الانم در حالی که یه دستمال به گردنم بستم دارم این پست رو می نویسم آخه نمی دونین دیشب رو با چه وضعی تو ماشین خوابیدم!چنان گردن دردی گرفتم که نگو!! رفته بودیم سنندج واسه ثبت نام خواهرم برا دانشگاه،اینقدر ناراحت بودم،که می خواست از پیشم بره بره ولی افتاد ترم بهمن و یه چار ماه دیگه ای پیش خودمه.سنندج واقعا شهر خوبی بود خیلی خوش آب و هوا بود به من یکی که خیلی خوش گذشت،جای شماها خالی...

چند روز دیگه هم که اول مهر و مدرسه ها باز می شه منم دیگه خیلی کم می تونم پست بذارم و احتمالا از اول مهر به ماهی یه پست قناعت کنم.

در دو روز عمر کوته سخت جانی کرده ام

با همه نا مهربانان، مهربانی کرده ام

هم دلی هم آشیانی هم زبانی کرده ام

می روم دلمردگی ها را ز سر بیرون کنم

گر فلک با من نسازد چرخ را وارون کنم

بر کلام نا هماهنگ جدایی خط کشم

بر سرود آفرینش نغمه ای موزون کنم

نوشته های دیگران()

نمیدانم پس از مرگم چه خواهد شد

نمیخواهم بدانم کوزه گر از خاک اندامم چه خواهد ساخت

ولی بسیار مشتاقم

که از خاک گلویم سوتکی سازد

گلویم سوتکی باشد به دست کودکی گستاخ و بازیگوش

و او یکریز و پی در پی دم خویش را در گلویم سخت بفشارد

و خواب خفتگان خفته را آشفته تر سازد

بدین سان بشکند هر دم سکوت مرگبارم را..... 

با شریعتی بیشتر آشنا شویم...

نوشته های دیگران()

یک ذره بودی ،
هیچ بودی ...
نه ماه گذشت  ،  نه روز گذشت ، نه ساعت گذشت ...                                                     
افتادی تو گهواره ،چشمات نمی دید ،گوشات نمی شنید ، پاهات نمی رفت ،دستات نمی گرفت ،
مغزت کار نمی کرد ،هیچ چی نمی فهمیدی ،هیچ کس را نمی شناختی ،تو گهواره افتاده بودی ...
حالا صد سال گذشته ،                                                      
چشمات نمی بینه ، گوشات نمی شنوه ،پاهات نمی ره ،دستات نمی گیره ،مغزت دیگه کار نمی کنه .
هیچ چی رو باز نمی فهمی ،هیچ کس را باز نمی شناسی ،تو بسترت افتاده ای ...
بعد می میری ،
میگذارنت تو دل زمین ، باز خاک می شی ، از تو هیچ چی نمی مونه ،
"تو" می مونی .... آدمیزاد دور میزنه ،
مثل زمین ، مثل زمان ، مثل بهار ، مثل همه چیز :
آّب ، گُل ، درخت ، زمین ، ستاره ، خورشید ، منظومه ها ، کهکشانها ، همه جهان !
هیچ بودی ، خاک بودی .... دور زدی ..... هیچ شدی ، خاک شدی .
از تو چیزی که می مونه :
کاری که کردی می مونه ،هر کاری کردی می مونه ،
 کاری اگر کردی ، می مونی ...

 

نوشته های دیگران()

سلام بچه ها تا حالا پست این جوری نذاشته بودم و الان می خوام این با  بقیه پست هام فرق داشته باشه، امیدوارم خوشتون بیاد.

به دریا که می اندیشم بها نه ای برای

جاری شدن پیدا می کنم

باید بروم،

تا دریا راهی نیست،

اما ...

تا دریا شدن راه بسیار است

روزگار روز مرا پیش فروشی کرده

دل بی تاب مرا پیر خموشی کرده

هیچ در دست ندارم که به تو عرضه کنم

چه کنم نیست هوایی که دلی تازه کنم!!!

                                 امیدوار بود آدمی به خیر کسان

مرا به خیر تو امید نیست،

شر مرسان......

دوست دارم بدونید که من خیلی از شخصیت دکتر شریعتی خوشم میاد و تا حالا مردی رو به این روشنفکری ندیدم.

قبلا هم دو پست از سخنانش گذاشته بودم و الان هم می خوام چند تا دیگه از سخنانش رو بذارم مطمئن هستم که شما هم خوشتون میاد.

و من هرگز خود را تا سطح بلندترین قلّّّه عشق های بلند،پایین نخواهم آورد .

دنیا را بد ساخته اند

 کسی را که دوست داری تو را دوست نمی دارد

 کسی که تو را دوست می دارد تو دوستش نمی داری

اما کسی که تو دوستش داری و او هم تو را دوست دارد

 به رسم و آیین هرگز به هم نمی رسید

 و این رنج است. زندگی یعنی این ....

نوشته های دیگران()

به نام خدا
راه های پند پذیری (راه های شناخت ):
خدا گوش هایی برای پند گرفتن از شنیدنی ها و چشم هایی برای کنار زدن تاریکی ها به شما بخشیده است و هر عضوی از بدن را اجزاء متناسب و هماهنگ عطا فرموده تا در ترکیب ظاهری صورت ها و دوران عمر با هم سازگار باشند.با بدن هایی که منافع خود را تامین می کنند و قلب هایی که روزی را به سراسر بدن با فشار می رسانند و از نعمت های شکوهمند  خدا برخوردارند و در برابر نعمت ها شکر گزارندو از سلامت خدادادی بهره مندند.
مدت زندگی هر یک از شما را مقدّر فرمود و از شما پوشیده داشت و از آثار گذشتگان عبرت های پند آموز برای شما ذخیره کرد.لذّت هایی که از دنیا چشیدندو خوشی ها و زندگی راحتی که پیش از مرگ داشتند،سرانجام دست مرگ گریبان آنها را گرفت و میان آنها و آرزوهایشان جدایی افکند.آنها که در روز سلامت چیزی برای خود
ذخیره نکردند و در روزگاران خوش زندگی،عبرت نگرفتند.آیا خوشی های جوانی را جز ناتوانی پیری در انتظار است ؟و آیا سلامت و تندرستی را جز حوادث بلا و بیماری در راه است ؟ و آیا آنان که زنده اند جز فنا و نیستی را انتظار دارند ؟با اینکه هنگامِ جدایی و تپش دل ها نزدیک است که سوزش درد را چشیده،و شربت غصه را نوشیده و فریاد یاری خواستن برداشته و از فرزندان و خویشاوندان خود درخواست کمک کرده است آیا خویشاوندان می توانند مرگ را از او دفع کنند ؟و آیا گریه و زاری آنها نفعی برای او دارد؟ 

                                                                                                       نهج البلاغه/خطبه 83

نوشته های دیگران()

     سلام به همه امیدوارم تو این روز قشنگ همتون شاد باشین  

  میلاد آقا امام زمان رو به همه که قلبشون برای اون می تپه تبریک می گم.

به نام خدا
امروز قرار  بخش  دلها  مهدیست                                         ذکر ملکوتیان همه یا  مهدیست
آنروز  که  از کعبه   بر آید   مهدی                                          آیات محمّد و علی با مهدیست
   

نوشته های دیگران()

به نام خدا
سلام دوستان. لحظاتی شاد براتون آرزو می کنم.ازامروز من به جمع نویسندکَان این وب اضافه شدم.امیدوارم مطالب ما حلال کَوشه هایی ازنیازهای  شما بوده باشه و بشه.شما   می تونید ما رو با نظرات خودتون در جهت دهی موضوع  مطالبمون به سمت خواسته هاتون یاری کنید.     

نوشته های دیگران()

من رفتم!!!!!!
[عناوین آرشیوشده]