معمولا هیچ کس به ما چگونه دست دادن راا یاد نمی دهد. اما اگر دقت کرده باشید خانم ها وو آقایان به اشکال متفاوت دست می دهند. حتی این تفاوت هاا در شغل ها و شخصیت های مختلف و وضعیت های روحی متفاوت قابل مشاهده است.
هنگامی که خانم ها می خواهند احساسات صادقانه خود را در مواقع بحرانی زندگی نسبت به خانم های دیگر ابراز کنند، با یکدیگر دست نمی دهند بلکه دست های طرف مقابل را به نرمی در دست های خود گرفته و با حالت چهره همدردی عمیق خود را بیان می کنند. چنین رفتاری درر برخورد با آقایان به ندرت اتفاق می افتد.به نظرر می رسد خانم ها این رفتار را فقط برای ارتباط با همجنسان خود انتخاب کرده اند.
از نحوه دست دادن افراد می توان بسیاری از خصوصیات کلی یا لحظه ای آن ها را با دقت زیادی تشخیص داد.
کف دست عرق کرده و خیس نشان دهنده دلهره و نوعی هیجان غیر عادی است. اگرر کف دست شما زیاد عرق می کند، به احتمالل زیاد شخصیت نگران و مضطربی دارید. به خاطر داشته باشید که اگر اینگونه اید حتما دست هایتان را قبل از دست دادن با دیگران خشک کنید. حتی بعضی بیماری ها نیز در کف دست های شما علائمی خاص ایجاد می کنند.
در بیماری غده تیروئید کف دست ها مرطوب و گرم می شود و در اضطراب و اختلالات هراسی، کف دست ها مرطوب و سردند.سست و شل دست دادن بیانگر شخصیتی سرد، درونگرا و احتمالا متکبر است. بیش از حد محکم دست دادن نیز به همین اندازه ناراحت کننده و خارج از عرف است.
وقتی با کسی دست می دهید دقت کنید که دست او روی دست شما قرار می گیرد یا زیر دستتان؟اگر کف دست فردی در دست دادن، روی دست فرد دیگری قرار بگیرد، نشان دهنده تمایل بر تسلط و اعتماد به نفس او و همچنین علاقه به کنترل رابطه از سوی او دارد، بر عکس اگر کف دست فردی زیر قرار بگیرد نشان دهنده تمایل آن فرد به تحت تسلط بودن و واگذاری حق تصمیم گیری شخصی به فرد مقابل است. همچنین وقتی فردی در موقع دست دادن دست خود را بالاتر از حد معمول (در حد کمر) قرار داد نشان از تکبر و رئیس مآبی آن فرد دارد.
اما دست دادن با شغل افراد نیزارتباط دارد. به طور مثال بسیاری از ورزشکاران هنگام دست دادن نیرو و قدرتت خویش را کنترل می کنند،در نتیجه به آرامی دست می دهند. هنرمندان چیره دست و ماهر،نوازندگان و جراحان نیز مراقب دست های خود بوده وو به آن ها حساسند و در محافظتشان می کوشند.
دست دادن دیپلماتیک هم خاص سیاستمداران است که این از خصوصیات بارز آمریکاییان است .این نوع دست دادن به خصوص طی مبارزات انتخاباتی توسط کاندیداها و یا ملاقات های رسمی سران و وزیران دیده می شود. شکل معمول آ« گرفتن شانه یا بازو با دست چپ هنگام دست دادن،امری معمول است. تهنیت و درود دو دوست قدیمی به این شکل پذیرفتنی است، اما برای بسیاری از افراد در مواجهه با کسانی که آشنایی چندانی با آن ها ندارند، این گونه دست دادن نا خوشایند است، آنان این امر را به عنوان حرکتی تظاهر آمیز و ریاکارانه تلقی می کنند، اما بسیاری از سیاستمداران به انجام این عمل اصرار می ورزند.
همچنین آداب و رسوم دست دادن در کشور ها و فرهنگ های مختلف متفاوت است. فرانسوی ها درست مثل ما در هنگام ورود و خروج با یکدیگر دست می دهند. آلمانی ها تنها یکبار با یکدیگر دست می دهند. برخی از آفریقایی ها پس از هر بار دست دادن بشکن می زنند که حاکی از رهایی و آزادی است. مردم برخی از کشور ها هم دست دادن را خوب نمی دانند. آمریکایی ها خیلی محکم دست می دهند، که احتمالا از رقابت های سنگین جشمی مثل کشتی سرخ پوستان نشات گرفته است. پیچیده ترین شکل دست دادن را سیاهان آمریکایی دارند که عملا شامل چند عمل پیچیده است. دست دادن، شکل تکامل یافته ای از ارتباطات غیر کلامی است که طی سالیان سال به نمادی جهانی در ارتباطات بدل شده است. مثلا بالا نگه داشتن دو دست که دلالت بر همراه نداشتن سلاح می کرده است، بعد ها به درود و تهنیت و صلح طلبی بدل شده است. رومی ها با الهام از این عمل دست بر سینه می گذاشتند. آن ها حتی به جای دست دادن، بازوهای هم را می گرفته اند. دست دادن امروزی نشانه ای از خوش آمد گویی و پذیرایی است. تماس کامل دو کف دست، بیانگر صمیمیت و حاکی از یکرنگی و یکی بودن است.
نوشته های دیگران()
